Ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει δεξιά!

Παλαιότερο άρθρο του Δημήτρη Ρίζου στον Αδέσμευτο τύπο:

ΕΠΕΙΔΗ ο… ανανεωτής και προοδευτικός» Αρχηγός Γιωργάκης άρχισε να αναμασά πάλι το βλακώδες εκείνο ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει Δεξιά»…

…Και επειδή και τα Γιουσοφοπαπαγαλάκια τους αναμασούν νύχτα – μέρα βλακωδώς τα περί επάρατης Δεξιάς»…

Εγώ θα επαναλάβω παλαιότερο καταλυτικό άρθρο μου, που βασίστηκε σε καταγραφή ομολογιών διαπρεπών αριστερών από τον δημοσιογράφο και ευρωβουλευτή Γιάννη Μαρίνο.

Επαναλαμβάνω, λοιπόν, το άρθρο του Γιάννη Μαρίνου (από το Βήμα»):

…Παρουσιάζοντας στο Μέγαρο Μουσικής το Αρχείο Καραμανλή είχα μεταξύ άλλων τονίσει στην ομιλία μου και τα εξής: Από την εποχή του Καραμανλή της ΕΡΕ και μετά άρχισε η διαδικασία της βαθμιαίας εξαφάνισης των διχαστικών νόμων και πρακτικών με την κατάργηση των στρατοπέδων συγκέντρωσης, με την αποφυλάκιση των κρατουμένων (του το έχει αναγνωρίσει ο Χ. Φλωράκης), με το σταμάτημα των εκτελέσεων (οι τελευταίες έγιναν επί κυβερνήσεως του κεντροαριστερού Ν. Πλαστήρα), με την κατάργηση των πιστοποιητικών κοινωνικών φρονημάτων και με τη βαθμιαία ένταξη στη νομιμότητα όλων των προσωπικοτήτων της Αριστεράς, η οποία, ακόμη και διά των όπλων είχε προσπαθήσει ανεπιτυχώς να υπαγάγει την Ελλάδα στο θλιβερό μπλοκ των χωρών του υπαρκτού σοσιαλιστικού ολοκληρωτισμού».

Μετά το πέρας της ομιλίας μου, ο παριστάμενος σεμνός αριστερός αγωνιστής και τότε εκδότης της εφημερίδας Αυγή», αείμνηστος πια Λευτέρης Βουτσάς, με τον οποίο, παρά τις ιδεολογικές διαφορές μας, μας συνέδεε αμοιβαία εκτίμηση, μου είπε:

Σωστά αυτά που είπες, αλλά παρέλειψες και κάτι σημαντικό που ίσως δεν ξέρεις. Οτι για να δεχθεί να αναλάβει τον σχηματισμό κυβερνήσεως ως πρωθυπουργός ο Καραμανλής ζήτησε από τον Παύλο να συμφωνήσει:
α) Να σταματήσουν οι εκτελέσεις ακόμα και των ήδη καταδικασμένων σε θάνατο κομμουνιστών, και
β) να του επιτραπεί να καταργήσει βαθμιαία όλους τους νόμους εκτάκτου ανάγκης που είχαν θεσπιστεί από την εποχή του Εμφυλίου πολέμου που μόλις είχε λήξει και που συνέχιζαν να ισχύουν και μετά την ήττα του Δημοκρατικού Στρατού».

ΕΚΠΛΗΚΤΟΣ ο βασιλιάς Παύλος –πάντα κατά την αφήγηση Βουτσά– παρατήρησε: Δηλαδή μου βάζετε όρους για να αναλάβετε πρωθυπουργός;». Οχι όρους, μεγαλειότατε», απάντησε. Αλλά τα θεωρώ αυτά αναγκαία προϋπόθεση για να κυβερνήσω επιτυχώς τη χώρα».

Ο βασιλιάς τελικά συγκατάνευσε και ο Κ. Καραμανλής ορκίστηκε για πρώτη φορά πρωθυπουργός το 1956».

Ο παρακαθήμενος Λεωνίδας Κύρκος επιβεβαίωσε τα λεγόμενα από τον Λευτέρη Βουτσά και, όταν έκπληκτος κι εγώ ρώτησα και γιατί δεν το λέτε δημόσια και δυνατά ώστε να το μάθει και ο παραπληροφορημένος λαός;», έλαβα την απάντηση:

Ε, δεν μπορούμε και να διατυμπανίζουμε τις προσφορές του Καραμανλή προς την Αριστερά… Ας το κάνει η δική του παράταξη»…

Αυτά για την ιστορία…

ΝΑ, λοιπόν, τι σημαίνει Δεξιά», προσθέτουμε εμείς.

ΚΑΙ όμως, η ανίατη επικοινωνιακή ανικανότητα της Ν.Δ. επιτρέπει και σήμερα ακόμα στους φαύλους πλην κυρίαρχους προοδευτικούς» και ψευτοαριστερούς να αναμασούν το βλακώδες σύνθημα (με την αρνητική του έννοια):

– Ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει Δεξιά!..

Πως ν’ αντιληφθούν οι σημερινοί νέοι τι πράγματι σημαίνει Δεξιά», όταν η Φιλελεύθερη Παράταξη ουδέποτε μπήκε στον κόπο να τους κάνει μια συστηματική ενημέρωση;

Καλό το άρθρο, αλλά θα ήταν ακόμα πιο πλήρες, αν θύμιζε στα ΠΑΣΟΚια ποιος άνοιξε τα ξερονήσια και ποιος τα έκλεισε. Αλλά τι σημασία έχει; Ποτέ δεν τους ένοιαζε η αλήθεια. Οταν δεν τους συμφέρει τη διαστρεβλώνουν. Όταν δεν "υπάρχει" την κατασκευάζουν...

Πηγή: Η άποψη του Vasper